امکان تحویل
7 روز هفته
امکان
بازگشت
ضمانت
مشخصات فنی سرنگ انسولین بی دی
-
تعداد در بسته10
نقد و بررسی اجمالی
سرنگ انسولین بی دی نیم
سرنگ انسولین بی دی
سرنگ انسولین 50 واحدی
سرنگ انسولین BD نیم
حجم 0/5 سی‌سی (در قالب 50 واحد)
سر سوزن متصل با گیج 31 (قطر 0/25 میلی‌متر)
دارای طول سوزن 6 میلی‌متر برای جلوگیری از تزریق انسولین به عضله
با طراحی تراش سه‌گانه سرسوزن جهت کاهش نیروی مورد نیاز جهت سوراخ کردن پوست
استفاده از پوشش سیلیکونی بر روی سرسوزن برای کاهش سوزش و درد تزریق
با بهره‌گیری از فناوری روان‌کننده منحصر بفرد؛ برای کاهش استحکاک بین پیستون و محفظه‌ی پیستون جهت تزریق آسان
دارای لبه محفظه پیستون کشیده برای محکم‌تر گرفتن سرنگ در هنگام تزریق
با درجه‌های اندازه گیری فاصله‌دار از هم برای راحتی در خوانایی اعداد و تنظیم و کنترل دوز دارو
یکبار مصرف
بدون لاتکس و ضد حساسیت
استفاده بسیار راحت و بدون استرس
پرفروش‌ترین برند سرنگ انسولین در جهان
ساخت آمریکا 🇺🇸
سرنگ های بی دی آنقدر هنگام تزریق بدون درد است که اکثر مواقع حتی متوجه تزریق نمی‌شوید
به امید سلامتی و بهبود هرچه سریعتر برای بیماران عزیز دیابتی
دیابت
تزریق
برترین سرنگ در دنیا
بهترین سرنگ انسولین
نحوه استفاده از سرنگ انسولین بی دی:
مناسب برای انواع تزریقات زیرپوستی با ایجاد کمترین حساسیت و درد موضعی مناسب برای تزریق چربی، ژل، بوتاکس و مزوتراپی .سرنگ انسولین BD تشکیل شده از یک محفظه، سرسوزن، پیستون و درپوش مخصوص می باشد. سرنگ انسولین BD، در صورت آلوده نشدن گاهی چندبار مصرف می باشد و استفاده از آن بسیار راحت است. سرنگ های BD اضطراب را کاهش می دهند و احتمال تزریق دردناک در عضله در آنها کمتر است. آنها از ویژگی های دیوار نازک تر ساخته شده اند که باعث کاهش نیروی مورد نیاز پیستون سرنگ می شود و کمک می کند که دوز انسولین و یا موارد تزریق را به راحتی انجام دهد.
اجزاء سرنگ انسولین
یک سرنگ انسولین از چهار قسمت تشکیل شده است : سرسوزن ، سرنگ ،محفظه سرنگ ، پیستون سرنگ و در پوش ایمنی سرنگ
سر سوزن سرنگ
انسولین کوتاه ترین و نازک ترین بخش سرنگ انسولین است . سر سوزن سرنگ انسولین از مواد ویژه ای ساخته شده که به آن اجازه می دهد به راحتی و بدون درد از بافت پوست عبور کند. برای افزایش ایمنی سر سوزن بوسیله یک در پوش پلاستیکی محافظت می گردد.
محفظه پلاستیکی سرنگ
برای حفظ مایع تزریقی طراحی شده است. در یک سمت محفظه سرنگ انسولین درجه بندی با خطوط تیره رنگ مشخص شده است. این درجه بندی تعداد واحد تزریق انسولین را نشان می دهد.
پیستون سرنگ
قطعه ای پلاستیکی است که در درون محفظه سرنگ قرار می گیرد . پیستون سرنگ انسولین برای انجام سه وظیفه طراحی شده است :
داخل و خارج نمودن مایع تزریقی انسولین
جلوگیری از نشت انسولین به انتهای محفظه سرنگ – این کار بوسیله قطعه پلاستیکی که به نام گسکت سرنگ شناخته می شود صورت می پذیرد.
انسولین هورمونی است که توسط لوزالمعده تولید شده و به بدن اجازه می‌دهد قند (گلوکز) بدست آمده از کربوهیدرات‌های موجود در غذاها را به منظور تولید انرژی مصرف کرده یا قند را برای استفاده‌های بعدی ذخیره کند. انسولین مانع از بالا رفتن بیش از حد قند بدن (هیپرگلیسمی) یا پایین آمدن بیش از حد آن (هیپوگلیسمی) می‌شود.سلول‌های بدن برای تولید انرژی به قند نیاز دارند. البته، قند نمی‌تواند مستقیماً وارد اکثر سلول‌های بدن شود. پس از آنکه غذا می‌خوریم و سطح قند خونمان بالا می‌رود، به سلول‌های موجود در لوزالمعده (که سلول‌های بتا نام دارند) سیگنال داده می‌شود که انسولین را در جریان خون آزاد کنند. سپس انسولین به سلول‌های چسبیده و به آنها سیگنال می‌دهد که قند را از جریان خون جذب کنند. اغلب از انسولین به عنوان کلیدی یاد می‌شود که قفل سلول‌ها را باز کرده و امکان ورود قند به سلول‌ها و استفاده از آن برای انرژی را فراهم می‌سازد.
اگر قند خون بیش از نیاز آن باشد، انسولین کمک می‌کند تا قند در کبد ذخیره شده و زمانی که قند خون پایین است یا زمانی که به قند بیشتری نیاز است، مثلاً بین دو وعده غذایی یا در طول فعالیت‌های فیزیکی، قند ذخیره شده آزاد شود. بنابراین، انسولین سطح قند خون را متعادل کرده و آن را در محدوده طبیعی نگه می‌دارد. هر چه قند خون بالاتر برود، لوزالمعده انسولین بیشتری تولید می‌کند.
بدن مبتلایان به دیابت نوع 1 نمی‌تواند انسولین تولید کند زیرا سلول‌های بتای لوزالمعده آنها آسیب دیده یا نابود شده است. بنابراین، این افراد به تزریق انسولین نیاز دارند تا بدن آنها بتواند گلوکز را فرآوری کرده و از عوارض ناشی از هیپرگلیسمی مصون بماند.
بدن مبتلایان به دیابت نوع 2 به خوبی به انسولین جواب نداده یا در مقابل آن مقاومت می‌کند. آنها برای فرآوری بهتر قند و مصون ماندن از عوارض بلند مدت این بیماری به تزریق انسولین نیاز دارند. مبتلایان به دیابت نوع 2 ابتدا با داروهای خوراکی، به همراه رژیم غذایی و ورزش درمان می‌شوند. از آنجا که دیابت نوع 2 یک بیماری پیشرونده است، هر چه عمر بیماری بیشتر باشد، احتمال نیاز بیمار به انسولین جهت حفظ سطح قند خون بیشتر خواهد بود.
برای درمان دیابت از انواع مختلفی از انسولین‌ها استفاده می‌شود که عبارتند از:
انسولین سریع اثر: تاثیرگذاری آن تقریباً 15 دقیقه بعد از تزریق شروع شده، تقریباً بعد از 1 ساعت به اوج رسیده و دو تا چهار ساعت ادامه دارد. انسولین سریع اثر، معمولاً پیش از غذا و در کنار انسولین طولانی اثر تزریق می‌شود.
انسولین کوتاه اثر: اثرگذاری آن تقریباً 30 دقیقه پس از تزریق شروع شده، تقریباً بعد از 2 تا 3 سه ساعت به اوج رسیده و 3 تا 6 ساعت ادامه دارد. انسولین کوتاه اثر، معمولاً پیش از غذا و در کنار انسولین طولانی اثر تزریق می‌شود.
انسولین متوسط اثر: اثرگذاری آن تقریباً 2 تا 4 ساعت پس از تزریق شروع شده، تقریباً 4 تا 12 ساعت بعد به اوج رسیده و 12 تا 18 ساعت ادامه دارد. این انسولین، معمولاً روزی دو بار و در کنار انسولین‌های سریع و کوتاه اثر استفاده می‌شود.
انسولین طولانی اثر: اثرگذاری آن چند ساعت بعد از تزریق شروع شده و تقریباً 24 ساعت ادامه دارد. در صورت نیاز، اغلب در ترکیب با انسولین سریع یا کوتاه اثر استفاده می‌شود.
انسولین را می‌توان با استفاده از سرنگ، قلم تزریق، یا پمپ انسولین، که جریان مداومی از انسولین را به بدن می‌فرستد، تزریق کرد.
سرنگ‌های انسولین
تزریق مستقیم انسولین به زیر پوست همچنان پرکاربردترین روش انتقال انسولین به بدن است که در آن از یک سرنگ و یک سوزن استفاده می‌شود. ظرفیت سرنگ بسته به دوز انسولین انتخاب می‌شود. قطر و طول سوزن، که هر دو می‌بایست با توجه به راحتی بیمار تنظیم و انتخاب شوند، نیز در انتخاب ظرفیت سرنگ نقش دارند.
تزریق انسولین
تزریق انسولین یکی از بخش‌های اصلی رژیم روزانه بسیار از دیابتی‌ها است. هرچند که امروزه انسولین استنشاقی نیز مورد تایید قرار گرفته و در بازار موجود است، اما حقیقت این است که اکثر مبتلایان به دیابت نوع 1 (مبتلایان نوع 2 که به انسولین نیاز دارند) تا زمانی که استفاده از انسولین استنشاقی همه‌گیرتر نشود، همچنان مجبور خواهند بود که به تزریق انسولین ادامه دهند.
محل‌های تزریق انسولین
اغلب انسولین در شکم تزریق می‌شود. اما برای برخی بیماران این ناحیه مناسب نیست و بنابراین باید از سایر نواحی بدن استفاده شود که عبارتند از بازوها، بالای باسن و بیرون ران‌ها. تزریق به تمامی این نواحی بیشترین اثر را خواهد داشت زیرا آنها لایه‌ای از چربی دارند که به جذب بهتر انسولین کمک می‌کند. در این فرایند انسولین مستقیماً به بافت زیر پوست تزریق می‌شود. این نواحی پایانه‌های عصبی کمتری نیز دارند، به این معنی که درد تزریق در این نواحی از سایر نقاط بدن کمتر است.
نحوه تزریق انسولین
برای تزریق انسولین:
• قبل از تزریق دست‌هایتان را با آب و صابون بشویید
• یک سوزن جدید روی قلمتان بگذارید
• برای خالی کردن حباب‌ها از سوزن، دوز را دست کم روی 2 واحد تنظیم کرده و سوزن سرنگ را رو به سقف گرفته و دکمه تزریق را بفشارید (اگر مایع به صورت پیوست و بدن قطع و وصل شدن از سوزن خارج نشد، این عمل را آنقدر تکرار کنید تا مایع به طور پیوسته خارج شود)
• مقدار دوز را تنظیم کنید (نحوه انجام این کار به نوع قلمتان بستگی دارد)
• یک ناحیه نرم و دارای چربی را برای تزریق انتخاب کنید
• قسمتی از ناحیه دارای چربی را بین شست و انگشتتان بگیرید و به آرامی بالا بیاورید (فاصله شست و انگشتانتان آنقدر زیاد باشد که جا برای فرو کردن سوزن در قسمت بالا آمده باشد)
• سوزن را در پوست فرو کنید (اگر خیلی لاغر هستید، باید سوزن را با زاویه 45 درجه فرو کنید تا از تزریق به عضله اجتناب شود.
• دکمه تزریق را نسبتاً به آرامی فشار دهید تا دوز تزریق شود
• پس از تزریق دوز، سوزن را به مدت 10 ثانیه در همان حال نگه‌دارید تا از خروج مقدار بیش از اندازه انسولین از پوست جلوگیری شود
• اگر انسولین یا خونی از محل تزریق خارج شد آن را با پنبه یا یک دستمال کاغذی پاک کنید
• حتماً سوزن استفاده شده را در ظرف یک بار مصرف جمع‌آوری پسماندهای تیز و برنده پزشکی قرار دهید
روش صحیح تزریق انسولین و نگهداری از آن
انسولین جهت تنظیم قند خون برای افراد دیابتی تجویز می شود و علاوه بر تنظیم قند خون کاهش وزن را هم به همراه دارد یعنی با استفده از انسولین هم قند خون و هم وزن فرد، کنترل می شود. فرد دیابتی باید بتواند در فرایند کنترل قند خونش، حداقل 5 درصد از وزن خود را کاهش دهد که با مصرف انسولین این اتفاق می افتد. که هم باعث افزایش تحرک فرد و هم باعث کاهش وزن او می شود. بسیاری از افراد در دفعات اولیه مصرف انسولین دچار عوارض آن می شوند که یکی از این عوارض حالت تهوع می باشد. برای کمک به این گونه بیماران پزشک متخصص داروی ضد تهوع تجویز می کند تا این حالات در بیمار از بین برود. اما در حقیقت تنها مشکلی که وجود دارد این است که داروی انسولین تحت پوشش بیمه برای بیماران ارائه نمی شود و افراد دیابتی باید آن را به صورت آزاد تهیه کنند و این دارو قدری گران است. از مهم ترین مواردی که در مورد تزریق انسولین باید به آن اشاره کرد این است بیمار باید بداند که روش صحیح تزریق انسولین چگونه است.
روش صحیح تزریق انسولین را بیاموزید
در این بخش از مقاله به شما عزیزان یاد خواهیم داد که چگونه باید به تزریق انسولین بپردازید و روش صحیح تزریق انسولین چگونه است.
به منظور تزریق انسولین، ابتدا باید سر سوزن را نصب کنید و از مایع انسولین که در داخل قلم وجود دارد هواگیری نمائید. برای این کار با دو ضربه کوچک به بدنه ی سرنگ ضربه بزنید تا هوا خارج شود. اگر با فشار یک واحد مایع از سر سوزن خارج شد، یعنی هوا از ان خارج شده است و سر سوزن سالم است و شما می توانید تزریق را انجام دهید. سپس مقدار انسولینی که دکتر تجویز کرده است را بر روی سرنگ تنظیم کنید و در ناحیه مورد نظر که برای تزریق انسولین مناسب است، مثل بازو شکم ران و…تزریق را انجام می دهیم.
محل درست تزریق انسولین در بازو (روش صحیح تزریق انسولین در بازو) :
محل درست تزریق انسولین در بازو به فاصله ی 4 انگشت از کتف و 4 انگشت از آرنج پائین تر تزریق باید انجام شود. یا اینکه دست خود را بر روی شانه ی دیگر خود قرار دهید و تزریق را بر روی برآمدگی بازو انجام دهید.
با چه زاویه ای باید تزریق انجام شود؟ برای تزریق باید دست خود را عمود قرار دهید که مایع انسولین زیر پوست وارد نشود، یعنی90 درجه.
محل درست تزریق انسولین در شکم (روش صحیح تزریق انسولین در شکم) :
توجه کنید که قسمت بالا و زیرناف نباید انسولین تزریق کرد. در صورت تزریق در این مکان اتفاق نا هنجاری نمی افتد، اما دو مکان جای مناسبی برای تزریق انسولین نیست. جای مناسب در فاصله ی 4 انگشت دو طرف ناف می باشد.